Michiel (26) had gekozen voor psychologie, stapte over naar politicologie en koos opnieuw voor psychologie. Geen studieloopbaan zonder kleerscheuren dus. ‘Ik stak al mijn energie in het ophouden van een façade.’
Na de havo ging Michiel toegepaste psychologie studeren. Alles ging goed, totdat hij tegen het blok methodologie aanliep. Dat drukte zijn motivatie. Bovendien voldeed de studie niet aan zijn verwachtingen. ‘Ik was psychologie gaan studeren om mezelf te ontwikkelen in de omgang met mensen. Omdat het niet de diepgang bood die ik zocht stapte ik na anderhalf jaar over naar politicologie. Ik heb toen een heleboel dingen afgesloten: ik maakte het uit met mijn vriendin, verhuisde naar Amsterdam en zocht een nieuw bijbaantje.’
Vanaf het begin ging het echter niet goed met die politicologiestudie en Michiel haalde helemaal geen punten. ‘Ik kwam gewoon niet door de boeken heen. Alles kostte enorm veel energie, zelfs uit bed komen. Ik vond het moeilijk om dingen aan te pakken en af te maken en ik had de neiging tot escapisme: op internet surfen, games spelen of met vrienden uitgaan.’
Dramatisch
Het duurde lang voordat Michiel toegaf dat het niet goed ging. ‘Als het er halverwege het semester naar uitzag dat het allemaal weer niet ging lukken dan zorgde ik dat ik voor het eerstvolgende semester wel alles op orde had zodat ik mij daar dan volledig op kon richten. Zo hield ik mezelf elke keer weer voor de gek.’
‘Vanaf mijn middelbare schoolperiode was ik er namelijk aan gewend dat ik in bepaalde dingen heel erg goed was: ik deed mee aan Het Lagerhuis en kon goed muziek maken, dat soort dingen. Daar ontleende ik mijn zelfbeeld aan. Het is zo dramatisch als dat instort. Je moet dan je bestaansrecht en gevoel van eigenwaarde ergens anders op gaan baseren.’
Succesvol beeld
‘Eigenlijk ging het heel slecht met me, maar dat durfde ik niet toe te geven tegenover mijn omgeving. Ik stak al mijn energie in het ophouden van een façade. Ik besteedde veel extra uren aan mijn bijbaantje en aan het contact met vrienden: om te laten zien dat alles goed ging.’
Om aan het beeld van de succesvolle student te voldoen nam Michiel steeds meer hooi op zijn vork. ‘Om me heen zag ik mensen allemaal dingen doen naast hun studie en ik vond dat ik ook van alles moest aanpakken. Ik moest laten zien dat ik een capabele student was. Natuurlijk voelde ik me daar niet goed bij. Toch vertelde ik niemand dat ik helemaal geen punten haalde. Alleen de moeder van een goede vriendin vroeg nog wel eens door. Het kostte me dan moeite om daar niet glashard over te liegen. Dat deed ik wel, om niet toe te geven hoe slecht het ging. Het heeft meer dan 4 jaar geduurd voordat ik kon accepteren hoe slecht het ging.’
Problemen studiefinanciering
‘Toen was ik door mij stufi heen en ging er een belletje rinkelen. Mijn geld was op en er moest iets gebeuren. Ik kon niet meer doorgaan met mijn anonieme leventje. Dat was een reality-check die me met de neus op de feiten drukte.’
Na lang twijfelen zocht Michiel uiteindelijk hulp bij de ouders van zijn vriendin. ‘Samen maakten we een planning van alle dingen die ik die zomer moest doen, waaronder het oriënteren op een andere studie. Daar rolde wederom psychologie uit.’
Weer psychologie
Hij is nu tweedejaars psychologie student. ‘Het gaat nu beter met studeren, ondanks dat ik een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen heb opgelopen. Ik heb nu een concreet doel: ik wil de master bij klinische psychologie afronden. Dat vooruitzicht had ik niet toen ik de eerste keer psychologie ging studeren.’
Zijn studietijd heeft hem in veel opzichten veranderd. Hij heeft ook veel geleerd. ‘Het belangrijkste dat ik heb geleerd is dat je jezelf niet altijd hoeft te bewijzen.’
Michiel: ‘Als ik het over kon doen, zou ik het natuurlijk anders doen. Omdat ik geen studiefinanciering meer krijg moet ik hard werken om mijn collegegeld te kunnen betalen. Toch zijn het geen nutteloze vier jaar geweest. Omdat ik in de toekomst in de hulpverlening wil werken, is het goed dat ik niet volledig blanco ben. Mijn ervaringen kunnen mij helpen als ik mensen tegenkom die ook zijn vastgelopen. Dat vind ik nuttig.’
print versie